فرشاد مومنی کارشناس حکومتی: ۱۳۵کشور تورم یک رقمی دارند و فقط ایران به همراه ۸کشور دیگر تورم بالای ۴۰درصد دارند.
ایران را با کشورهایی مثل زیمباوه، ونزوئلا، سودان، ترکیه، آرژانتین و... همپالگی کرده‌اند یعنی تنها این ۵کشور از ما وضع بدتری دارند. بعد از ایران کشورهای سریلانکا، سورینام و یمن قرار دارند.
فرشاد مومنی کارشناس حکومتی در جلسه تخصصی با موضوع «توقف مناسبات مشوق رانت و فساد به‌مثابه راه نجات دولت، رشد تولید و کنترل تورم» با اعتراف به وضعیت فاجعه‌بار اقتصاد ایران تحت حاکمیت آخوندها، گفت:
«بر اساس تجربه سه دهه گذشته، اقتصاد سیاسی ایران با پدیده «شکست سیاست‌گذاری» و «تسخیر شدگی ساختار قدرت» روبه‌رو بوده که نشان می‌دهد که چرا کار ایران به سامان نمی‌شود و ناپایداری سیستمی در عرصه‌های سیاست و اقتصاد و اجتماع دست از سر ایران بر نمی‌دارد.
آنچه که تا این لحظه از رفتارهای حکومتگران و از همه بیشتر در درون قوه‌ٔ مجریه مشاهده میکنیم؛ این است که اینها «به جای بسیج ظرفیت‌های دانایی برای حل و فصل عالمانه امور»، رویه‌های مألوف و شکست‌خورده‌ٔ سه دهه‌ٔ گذشته را همین‌طور ادامه می‌دهند و این بیم به‌طور جدی وجود دارد که مانند همه تجربه‌های سه دهه گذشته جهت‌گیریهای سیاستی اتخاذ‌شده، ناکام، نافرجام و ناموفق بماند و اقتصاد و جامعه ایران در باتلاق بحران‌زدگی پیشروی‌های جدی‌تری داشته باشد. .
به ندرت در تاریخ اقتصادی معاصر ایران شما این میزان افشاگری اجزا و عناصر ساختار قدرت راجع به یکدیگر را سراغ دارید چرا که آن الگوی مسلط ستیز و حذف یک جوری شده که اینها انگار خودشان هم می‌خواهند به جان یکدیگر بیفتند».
بیشنر بخوانید
اشتغال در ایران تحت نظام آخوندی و اشتغال در ایران فردا
بحران اقتصادی در ایران؛ از «چاپ بی‌وقفهٔ پول» تا «جبران کسری از جیب مردم»
این کارشناس حکومتی در ادامه با حمله به دولت رئیسی جلاد گفت:
«این دولت اسم خودش را گذاشته دولت محرومان. شعار سال هم کنترل تورم و رشد تولید است ولی در همین یک ماه ببینید چه تحولاتی در قیمت آب، برق، بلیط هواپیما، ارز، تعرفه گاز، خدمت خودرو و از این قبیل اتفاق افتاده است. اینها آن چیزهایی است که مستقیماً توسط خود دولت اعمال می‌شود. بعد آن وقت می‌آیند مصاحبه می‌کنند می‌گویند ما اهتمام مان به کنترل تورم و اهتمام مان به فلان چیز است. سند قانون بودجه ۱۴۰۲ را نگاه کنید، آن چیزی که در آن مشاهده می‌شود، اهتمام به افزایش قیمتهای کلیدی، افزایش قیمت کالاها و خدمات عرضه‌شده از سوی دولت و شدت بخشی به افزایش هزینه‌های تولید و هزینه‌های زندگی مردم است. در چنین شرایطی یک درماندگی کامل در حل و فصل مسائل وجود دارد. یک دفعه یک پافشاریهای غیرعادی روی یک مسائل دیگری هم اتفاق می‌افتد که دستاورد آن پافشاری، شدت بخشی به بحران روابط میان مردم و حکومت است. حادثه‌های خیلی بزرگی مثل تلطیف روابط با عربستان و گشایشهای دیگری که پدید می‌آید، به جای این‌که مهار کننده‌ی آن حس آینده هراسی باشد؛ به آنها شدت بخشی می‌کند. همه اینها به ما می‌گوید با شرایط متعارفی روبه‌رو نیستیم.
ما در هیچ دوره‌ای مانند این سی سال به این ابعاد، گسیختگی و آشفتگی در برنامه‌ریزی نداشته ایم. وزیر نفت می‌گوید اگر ۲۴۰میلیارد دلار در اختیار ما قرار ندهید، در ۸ساله آینده حتی برای تأمین نیازهای انرژی داخلی هم نیازمند واردات خواهیم بود و عایدی ارزی کشور از این ناحیه هم صفر خواهد شد.
اینها قیمت دلار را بیش از بیست هزار برابر کردند؛ تحت چه عنوانی؟ تحت عنوان این‌که ما می‌خواهیم کنترل نرخ ارز کنیم.
در ژانویه سال۲۰۲۳ گزارشی توسط صندوق بین‌المللی پول منتشر شده که می‌گوید ۳۹کشور جهان زیر ۵درصد و ۹۶کشور جهان تورم بین ۵% تا ۱۰% تورم دارد یعنی ۱۳۵کشور تورم یک رقمی دارند. حکومتگران ما لیست آن کشورهایی که تورم یک رقمی دارند را نگاه کنند و ببینند آدم شرم می‌کند یا نه؟ حق جامعه ما این است که از آن کشورها عقب تر باشد؟ همان گزارش می‌گوید ۴۱کشور دنیا تورم بین ۱۰%-۲۰% دارند. یعنی ۱۷۶کشور دنیا تورم شان زیر ۲۰درصد است سپس می‌گوید ۸کشور در دنیا وجود دارد که تورم بین ۲۰%-۴۰% و ۹کشور هم تورم بیش از ۴۰% دارند. ایران را با کشورهایی مثل زیمباوه، ونزوئلا، سودان، ترکیه، آرژانتین و... همپالگی کرده‌اند یعنی تنها این ۵کشور از ما وضع بدتری دارند. بعد از ایران کشورهای سریلانکا، سورینام و یمن قرار دارند. یعنی سورینام وضع بهتری نسبت به ما دارد».